Kladtekst bij ontstaan symbolen
P { margin-bottom: 0.08in; }
De uitvindingen die nodig zijn om tot het gebruik van symbolen te komen
Opnieuw maar nu in reeksen voor beter overzicht
Let op: het gaat om het ontwikkelen van vaardigheden, maar ook om een uitbreiding van de biologische middelen wat een lange ontwikkelingstijd nodig heeft
Reeks 1 = Hoe samenwerken door eenzijdige activerende tekens zich kan ontwikkelen tot communicatie-lussen – welke vaardigheden moet men ontwikkelen
fase 1 gemeenschappelijke actie op een teken (1) van een groepslid – uitstellen
fase 2 naspelen van succesrijk optreden, scheiding gedrag en emotie – herinneren en naspelen
fase 3 = antwoorden
Door gedrag en emotie te beleven buiten de context wordt onderscheiden ervan mogelijk (samen zijn ze de somatic markers van Damasio, feeling: idee van een emotie gekoppeld aan een handeling, gedrag
fase 3 herinnering aan het naspelen kan emotie versterken en maakt teken (2) mogelijk naast teken (1) – gebruik maken van verschillende categorieen tekens
fase 4 er is ruimte voor beantwoorden van emotie teken (3) (klaar staan) en gedrag
Dit stuk heb ik al eerder en beter uitgeschreven.
Er zijn nu voldoende tekens om een eerste communicatie lus mogelijk te maken. Men kan elkaars attentie op iets vestigen zonder direct tot actie te hoeven overgaan, beantwoorden dat men meedoet en bevestigen dat men op elkaar rekent. Dat kan allemaal met tekens, gebaren en geluiden
Het scheiden van gedrag en emotie is daar essentieel voor.
A geeft een teken waarmee hij de emotie in herinnering kan brengen en dus kan uitlokken, zonder het gedrag te activeren. B geeft een signaal dat hij actiebereid is en toont daarmee aan dat hij de actie zelf kan uitstellen. A Moet nu twee soorten tekens hebben: Ik begrijp je, en later om de feitelijke aktie uit te lokken.
Reeks 1 = het verfijnen van het kunnen uitstellen (ook gereedschap) Die cmc-lus is een voorwaarde voor reeks 2 er ontstaat ruimte waar het scheiden van objecten en handelingen mogelijk wordt.
Reeks 2 = Scheiden van actie en ding maakt de weg vrij tot generaliseren.
Wanneer voor een actie andere tekens beschikbaar zijn als voor emotie (klaar staan dus motivatie) dan is een tweede ontwikkeling mogelijk. De feitelijke handeling moet gescheiden worden van het object waar de actie op gericht is. Dat moet in de feitelijke context van het handelen zijn ontstaan. Men kan wijzen op specifieke dieren bij de jacht, plaatsen van waaruit men met meer succes kan aanvallen. Maar in het naspelen ? Is kunnen Generaliseren niet een aparte reeks of is het een direct gevolg van het kunnen scheiden???
In welke stappen? Handelingen moeten habits worden en dingen objecten zegt Mead.(werkwoord slaan) ding (hamer) Maar hoe gebeurt dat? Ik denk in communicatie-lussen. Hoe?
Stap 1 is cmc-lus goed in de vingers krijgen om effectiever te zijn.
Stap2 is de ruimte die is ontstaan te benutten om specifieke objecten aan elkaar aan te wijzen. Het grootste hert daar, de kleinste beer, de meest linkse vogel.. Er is een primitief soort overleg mogelijk als je object en actie gescheiden in overleg leeuw en opletten
Bedenk het eens zo: Gereedschap is ook iets dat tussen direct S – R is staat. Je moet het eerst maken en de directe actie uitstellen.. Maar heb je eenmaal gereedschap dat zit je aan de daarin gevatte manier van werken vast. Gereedschap dwingt tot generaliseren. Dat is nog steeds zo: die laatste zomergast 2013 toonde dat: onze mobieltjes, scooters dwingen ons nieuw gedrag/habits op.
Let op het gaat nog steeds om gebaren en geluiden die in een concrete contextgebruikt worden en dus zijn het nog steeds tekens. Maar men kan er mee op iets wijzen of iets aankondigen, boodschappen uitwisselen en collectieve actie verbeteren
Hoe raken ze daar los van? Dat kan als men riten dus naspelen gebruiken gaat als voorbereiding – maar dat lijkt me onzin. – Gaat men eerst nabespreken, of eerst plannen? Hoe vul je uitstellen met vooruitzien?
Zeker is dat er een lange tijd nodig is om twee nieuwe verzamelingen op te bouwen van voorwerpen en werkwoorden. En alleen door veelvuldig gebruik krijgen de woorden gaandeweg betekenis. Mead legt uit waarom geluiden veel effectiever zijn als teken dan gebaren. Je kan jezelf niet zien maar wel horen!
Op het eind van die ontwikkeling zijn alle bestandelen er om van een symbolische werkwijze te kunnen spreken: motivatie/emotie oproepen + specifiek soort actie kunnen aankondigen + gericht aanwijzen van objecten. En dat allemaal al doende.
Reeks 3 = pas symbolen zijn geschikt om herinneringen in plannen, voornemens op te nemen. Plannen is je voorbereiden met symbolische middelen.(Damasio spreekt over het je herinneren van de toekomst.) Gebeurt dit buiten een actuele context als een uitwisseling in communicatie-lussen plaats vindt met behulp van gegeneraliseerde objekten, werkwijzes en feelings (motieven). Dat complex van tekens kan men nu dus symbolen noemen omdat ze aan de definitie beantwoorden.
Het bewustzijn van opgenomen te zijn in een samenwerkende groep ontstaat en met door de groep ontwikkelde communicatiemiddelen kunnen overleggen hoe WE het het best kunnen aanleggen. Weer een hele lange tijd om een systeem van regels voor het hanteren van symbolen
Reeks 4 = Mead I en me komen beschikbaar voor innerlijke communicatie-lussen. Het begin van zelfbewustzijn
Er is meer aan de hand dan en dialoog, Je moet een uitweg zoeken uit allerlei spanningen tussen gevoelens (trouw en hinder) (veilig vs routine en verveling) Komt hier Erikson aan te pas???
Reeks 5 nodig? Je rechtvaardigen en verklaren moeten gelijktijdig zijn ontwikkeld: Het begin van filosofie.
Is reeks 1: je leren inleven? Taking the role of the other? Gevoel
reeks 2. begin van ratio?
Reeks 3 plan?
En dan verklaren en rechtvaardigen?