Waaraan heb ik die lijst ontwikkelings stadia ontleend.
Mijn doel op deze website is psychologie inbedden in een geheel van sociale wetenschappen en de biologische uitgangspunten erbij te betrekken. Ik wil laten zien hoe samenleving en persoonlijke ontwikkeling in elkaar grijpen en de verklaring vormen voor de continuiteit in samenlevingen. Vanuit dat doel moet ik kiezen uit vele ontwikkelingstheorieen en concepten. Daarbij is leidraad geweest dat ontwikkeling cumulatief is. Het woord fase suggereert opeenvolging, maar ze zijn cascading. Ze zijn voorwaarden voor elkaar. De theoretische aanpak van Erikson heeft me voor die mogelijkheid hiervoor de ogen geopend, dus bij hem vetrekken was onontkoombaar. Dat betekende wel het uitzuiveren van psychoanalytische terminologie en invalshoeken, die ooit een doorbraak vormden, en aanvullen met het gedachtegoed van Piaget.
Een tweede leidraad was dat uit de keuze voor een woord om de ontwikkelingsfase deel uit te laten maken van een theorie van persoonlijkheidsontwikkeling af te leiden moest zijn hoe mensen elkaar (en soms zichzelf) beoordelen. (Deze zin verbeteren) Omdat mensen elkaar bij het maken van afspraken beoordelen moeten op de kans dat de afspraak ook wordt nagekomen, zich er voor zullen inzetten, berust op eigenschappen die ze elkaar toeschrijven, zal duidelijk moeten zijn hoe die eigenschappen hebben kunnen ontstaan.
Verdedig opnieuw het gebruik van het begrip "besef van" want je leeft je leven vanuit die ontwikkelingen, maar alleen wie de tijd neemt om er bij stil te staan worden ze enigszins bewust en dan nog lang niet begrijpelijk. Erikson spreekt van "virtues" dus deugden of krachten. Je bouwt gaandeweg eigenschappen op die bepalend zijn voor hoe je in het leven staat en met anderen omgaat. (Allport personality traits?) Maar het zijn uitkomsten van dilemma's, resultaten van een spanningsveld, geen bewuste keuzes. Voor zover de ervaringen daarbij met positieve gevoelens gepaard gaan voelt men zich vrij verder te groeien, voorzover er negatieve gevoelens uit de ervaringen voortkomen kan men zich vaak slechts zo nu en dan permiteren er aandacht aan te schenken.om er van te leren. Vaak zal men ze gewoon moeten negeren en wegdringen. mdat er geen gelegenheid is. Maar ze zullen altijd onverwacht opgerakeld kunnen worden in een latere ontwikkelingsfase wanneer er op moet worden voortgebouwd. Leg dat cascading principe duidelijker bloot.
Erikson nog nadrukkelijker in een sociaal kader plaatsen. Maar niet primitief: moeder, kind, gezin, school, werk. meer abstract in het kader van het sociale thema. Het meeste is Erikson: Herlees nu Allport, Maslow en Piaget of het niet wringt.
Die riskante tekst "geloof, hoop en liefde"? Liefde = je binden (6) geloof = vertrouwen stellen in de wetten, en kollektieve opvattingen (7) en Hoop = Vertrouwen in het vasthouden aan kollectieve procedures en de onderliggende waarden.. En misschien weer liefde voor maatstaven (8)
Is er een link met leertheorieen? (Sears niet, Bandura?)